Uitzonderlijk begaafd – en hij staan aan!

Uitzonderlijk begaafd – en hij staan aan! In mijn blogs ‘ben jij een Ferrari’, ‘Mindset – Ik Leer Leren’ en ‘Passend onderwijs’, beschrijf ik de fixed mindset van onze uitzonderlijk begaafde zoon, de moeizame reis om passend onderwijs voor hem te krijgen en hoe we tegen het beleid van ‘niet versnellen’ van het samenwerkingsverband aanliepen.

Meerdere wegen naar Rome

Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden en we hebben een ander gymnasium gevonden welke wel bereid was met ons mee te denken. Hier volgt hij 2 uur per week Latijn. En hij vindt het leuk en geniet. Hij heeft drie buddy’s gekregen die hem op de hoogte houden van het te maken huiswerk en waar hij zijn vragen kan stellen. Samen hebben ze een WhatsApp-groepje. Ondanks dat het tweetalig onderwijs is kan hij het goed volgen. “Ik heb in dit ene jaar meer Engels geleerd dan in mijn hele basisschool”. Zijn docent, tevens mentor is heel betrokken en begeleidt hem goed.

Op zijn basisschool is het soms nog steeds zoeken naar de juiste balans in aanbod. Ondanks dat hij is doorgetoetst blijven ze hem voor sommige vakken hetzelfde aanbod bieden als de rest van de klas. Hij bewandelt verder zijn eigen pad, heeft verrijking voor begrijpend lezen, een rekenproject. Waar hij vorig jaar nog getest is op dyslexie scoort hij nu tussen een 7 en 8 voor zijn spelling en dictee. Puur omdat hij meer de tijd neemt en meer nadenkt voordat hij antwoordt in plaats van vanuit saaiheid zomaar wat invullen. Maar ook Latijn heeft hem spelling doen begrijpen, geeft hij aan. Hij werkt zelfstandig, pakt op tijd zijn verrijkingswerk en Cnopius-schoolwerk. Het alarm van zijn horloge geeft aan dat hij zijn tas moet pakken voor zijn les Latijn op het nabijgelegen Gymnasium. Ik hoor niemand meer over gebrekkige executieve functies.

Uitzonderlijk begaafd – en hij staan aan!

Uitzonderlijk begaafd – en hij staan aan! En dat ziet iedereen meteen terug in zijn schoolwerk, zijn motivatie, zijn houding en zijn zijn. Tuurlijk stuitert hij thuis nog wel eens door het huis. Laatst bij het leren van zijn toets Chinees kwam de rook uit zijn oren en stond hij te stampvoeten naast me. Want wat had je aan Chinees, hij wilde niet eens naar China, sterker nog hij wilde niet eens meer Chinees eten. LAAT STAAN CHINEES LEREN..

Maar hij zet wel door, leert weer verder, pakt de tips van de juf hoe het beste te leren op. En dat ik er nog even bij moet zitten om dit te begeleiden en de volle laag emotie krijg, interesseert me geen drol. Langzaam leert hij steeds beter zelf leren, zelf plannen en dat niet alles even makkelijk je hoofd ingaat en dat herhalen noodzakelijk is. Zijn cijfer Chinees ging na de herkansing van een 3.8 naar een 7.8. Fijn dat zijn inzet beloond werd. En het fijne is dat we binnenkort toch weer een kleine Chinese Indische Rijsttafel kunnen bestellen, jummie.

Continue proces

Het proces blijft continue, het blijft zoeken naar een balans. De extra uitdaging in de vorm van Latijn en de stap om alvast rond te kunnen kijken op het VO. Ze lijken bij hem net de triggers te zijn geweest om aan te gaan. Naast al het verrijkingswerk op school, de Cnopiuslessen, de typecursus en zijn contrabasles thuis. Het klinkt veel maar hij had het nodig om zijn aan-knop te vinden

En zijn er te veel veranderingen in zijn omgeving, valt zijn structuur even weg en is hij moe. Dan zie je dat meteen terug in zijn gedrag en zijn motivatie. Het is zaak dat te herkennen en mee te bewegen, de rust weer te vinden en hem weer op zijn aanknop te laten drukken.

Ieder kind loopt zijn of haar eigen route, komen jullie er thuis of met school niet uit. Wil je eens van gedachte wisselen. Neem dan contact met me op, dan denk ik met jullie mee.